Deze maand mocht stichting Sparrow een presentatie houden in de PKN gemeente Oldekerk Niekerk Faan. Remco Pijper vertelde de gemeente over drie personen die allemaal dezelfde ziekte hebben gehad. De eerste persoon was zijn eigen dochter Joanne. Zij was een baby toen zij ziek werd. Ze had hoge koorts en moest vervelend hoesten. Joanne bleek een longontsteking ontwikkeld te hebben en moest twee nachten in het ziekenhuis blijven. Joanne was met de juiste zorg snel de oude en is nu een vrolijke peuter. De longontsteking heeft geen sporen achtergelaten.
De tweede persoon was Reynel. Hij ontwikkelde ook een longontsteking op ongeveer dezelfde leeftijd als Joanne. Alleen voor Reynel was er geen medische hulp. Zijn ouders waren ontzettend arm en een doktersconsult of medicijnen konden zij niet betalen. Bij Reynel sloeg de onbehandelde ontsteking door naar de hersenen. Hij raakte totaal verlamd, hij heeft nooit kunnen praten en had nauwelijks controle over zijn spieren waardoor slikken voor hem niet vanzelfsprekend was. Hij raakte hierdoor ernstig ondervoed. Reynel is zeven jaar oud geworden, hij woog zes kilo en zijn hele leven is bepaald door één ziekte.
De derde persoon was John Jomel. Hij ontwikkelde ook een longontsteking. Zijn ouders waren ook ontzettend arm, maar dankzij de hulp van het Medisch Fonds van stichting Sparrow kon hij wel medische hulp krijgen. Ook John Jomel is nu een gezonde peuter. De medische behandeling van John Jomel heeft nog geen twintig euro gekost.
Twintig euro had voor Reynel het verschil kunnen maken. Twintig euro en we hadden hier ook kunnen zeggen dat Reynel een gezonde peuter was. Wat een verdriet en wat mogen wij goed beseffen dat we ontzettend gezegend zijn dat wij in een land geboren zijn waar medische zorg een basisvoorziening is voor iedereen. Maar niet alleen de medische zorg is een grote zegen in ons land, wij mogen genieten van zoveel zegeningen die voor zoveel mensen niet vanzelfsprekend zijn. Wij leven in een wereld waar de plaats waar je geboren bent een groot deel van je toekomst bepaalt. Dezelfde tegenslag, zoals de longontsteking, heeft een totaal verschillende uitwerking door de plaats van geboorte. Maar wij geloven als stichting Sparrow dat dit niet hoeft als wij onze zegeningen als een geschenk ervaren en niet als een verworven recht. Wat een verschil kunnen wij maken als wij onze zegeningen gaan gebruiken om weer anderen te zegenen. Bij Reynel was een zegen van 20 euro niet alleen levensreddend geweest, maar ook een zegen van een menswaardig bestaan. Wat gaan wij in 2015 doen met onze zegeningen?
